Ant-Man and the Wasp’ı sinemada ilk kez izledikten sonra incelemeye 20 MCU filminin 15’i daha zevkli yazmıştım tekrar izledikten sonra anladım ki: gayet de haklıymışım. Ant-Man and the Wasp’ın ÇOK CİDDİ sorunları var. Bunlardan en büyüğü ilk Ant-Man filminde sevilen her şeyi bu sefer dozunu arttırarak yapmaya çalışması. İlk filmi niye sevmiştik? Çünkü Scott Lang, sokak seviyesi bir kahramanla Avenger seviyesindeki bir süper kahraman arasında harika bir noktadaydı. Mizahı müthişti, yan karakterler süperdi, Ant-Man’i bir soygun filmi yapmak ve filmin kendini ciddiye almayıp geyik bir havada olması çok yerinde kararlardı.
Ant-Man and the Wasp ise demin saydıklarımın hepsini aşırı şekilde uyguluyor. Hope van Dyne ve Hank Pym dışındaki bütün yan karakterler de bu durumun kurbanı. Luis ve arkadaşlarının kendi şirketlerini açması ilgi çekici değil, hikayeye hiçbir şey katmıyor, bu konuda yaptıkları bütün sohbetler ve espriler inanılmaz kasıntı. Aynı şekilde Scott Lang için de bir yan karakter diyebiliriz çünkü filmin gerçek kahramanları Hope van Dyne ve Hank Pym. Scott Lang tamamen kas gücü rolünde. Sonny Burch laboratuvarı kaçırdığında gidip bulması, kuantum tünelini Ghost’tan koruması, filmin başında kostümü giyip Hope’a yardım etmesi falan. Scott’ın kostüm olmadan kendi zekasıyla hikayeye kattığı hiçbir şey yoktu. Civil War’da da rolü kas gücüydü, kostümü var diye çağrıldı, yoksa kimsenin umurunda olmazdı zaten.
Bütün hikaye Hope ve Hank’in motivasyonu üzerine kurulu. Janet van Dyne’ı kuantum aleminden kurtarmak. Filmin en iyi yanı da bu zaten. Hank’in eşini kurtarmak için gösterdiği çaba ve Hope’un annesini örnek alarak kostümü devralması. Yine de bu bizim alıştığımız süper kahraman hikayelerinden biri değil. Ortada dünyayı kurtarmak yok, bir ülkeyi, grubu, kesimi kurtarmak yok, kimse belli bir konuda yapılan yanlışı görüp hayır bunun doğrusu böyle olmalı demiyor, masum insanlar kurtarılmıyor, sokakta suçla savaşılmıyor. Sadece bir baba-kız, eşini, annesini kurtarmaya çalışıyor.
Bu durum filmin sıkıntılarından biri değil. Her zaman masumların kurtarılmasını izleyecek değiliz arada farklılık iyidir. Ama yine de bu farklılık filmi otomatikman iyi bir film yapmıyor. Scott Lang konusu çok sıkıntılı, yan karakterlerin filmdeki rolü çok anlamsız, mizahı çok kasıntı ve abartılı, Hope ve Hank dışında övülecek çok fazla konu yok maalesef. He önümüzdeki filmler için atılan çok bariz ve çok doğru adımlar var onu söylemeden geçemem.
Özellikle Avengers 4 için. Hem kuantum aleminin hem de Scott’ın kızının filmde kayda değer rolleri olacak. Scott da umarım Avengers 4’te sadece kostümüyle değil, kuantum alemi hakkında bilgisiyle de yardımcı olacak. Benim Ant-Man and the Wasp konusundaki eleştirilerim aşağı yukarı bu şekilde. Filmin başkötüsü Ghost hakkında diyecek çok bir şeyim yok, ortalama bir kötü. Marvel’ın tek filmlik kötülerinden. İlk filmin senaryosunu Edgar Wright yazmıştı, hatta Marvel’la yönetmenlik için de anlaştılar ama daha sonra fikir ayrılıklıları sebebiyle Edgar Wright filmden ayrılmıştı. Marvel yine de senaryosunu kullanmaya karar verdi. Yönetmen arayışında apar topar Peyton Reed bulundu. İkinci filmi de o yönetti. Zamanında ilk film için Peyton Reed bolca övülmüştü ama ikinci filmi izledikten sonra anlıyoruz ki işin sırrı Edgar Wright’ın vizyonuymuş.
