Spider-Man: Far From Home – Spoiler’sız İnceleme

Spider-Man: Far From Home’a dair beklenti büyük. Bunun en büyük sebepleri de Endgame’den sonraki ilk film olması, filmin ”Yeni Iron Man kim olacak?” sorusunu cevaplamaya çalışması ve Marvel Sinematik Evreninin 23 filmlik Infinity Saga hikayesini bitirmesi. Ben filmin rahatlıkla beklentileri karşıladığını söyleyebilirim. He ama Endgame sonrası dünyayı merak ederek ve çok büyük sorulara çok büyük yanıtlar almaya çalışarak izlerseniz hayal kırıklığına uğratır. Film Endgame olaylarına gayet yeterli ağırlığı veriyor ve artık nasıl bir dünyada olduğumuzu tatlı tatlı anlatıyor. Özellikle Endgame olayları kadar, Tony Stark’ın kahramanlığı ve ölümünün de hem film hem de Peter Parker’ın üzerine büyük etkisi var. Benim en çok görmek istediğim şeylerden biri buydu, ve bu durumu bütün filme yaymayı çok güzel halletmişler.

Filmin olayı fragmanlarda da anlatıldığı gibi Peter Parker’ın süper kahramanlık işlerine ara vermek istemesi ve o arada MJ ile yakınlaşmaya çalışması. Bu arada, Zendaya’nın Mary Jane’i oynamadığını bilmeyen çokmuş. Açıklık getirelim: Zendaya, Michelle Jones adlı başka bir karakteri oynuyor. Ama adı da farklı olsa Peter Parker’ın MJ’i sonuçta. Homecoming’de çok iyi değil gibilerdi ama bu filmde Tom Holland ve Zendaya’nın kimyası muhteşem. Peter ve MJ sahneleri baya iyi. Klasik ve hepimizin sevdiği ve hepimizin bildiği bir Spider-Man hikayesi var ortada. Peter Parker bir yandan günlük hayatı, bir yandan da süper kahraman hayatı arasında kalır ve her zaman için ilgi çekicidir bunu izlemek. Batman de, Superman de, Spider-Man de, Daredevil da, bu kimlik çatışmalarını yaşadıkları için bu kadar büyük karakterler ve çizgi romanları bu kadar seviliyor. Tabii milyarder Bruce Wayne ve tanrısal güçlere sahip Clark Kent’le bağ kurabilmek, 16 yaşındaki liseli Peter Parker ve avukat Matt Murdock kadar kolay değil ama, güzeldir bu hikayeler.

Marvel’ın önceki Spider-Man filmlerinde göre bu bahsettiğim günlük hayat süper kahraman hayatı hikayesine ek olarak Spider-Man’e kattığı çok şey var. Bence bu yeni Spider-Man konusunda en büyük başarılarından biri Spider-Man’i daha önce hiç görmediğimiz durumlarda görmek ve hiç gitmediği yerlere götürmek. Mesela ilk filmin sonunda May halanın Peter’ın Spider-Man olduğunu öğrenmesi. Hiç beklemiyorduk böyle bir şeyi. Başta tepki bile vermiş olabiliriz hatta. Veya en yakın arkadaşı Ned’i yardımcı olarak atamaları. Tobey’nin de Andrew’un da hiçbir zaman onlara yardımcı olabilecek arkadaşları olmadı. Hep tek başlarına savaştılar. Veya kostümü el yapımı yapmaktansa bir zırh gibi teknolojik olması. Benim başlarda en çok eleştirdiğim taraflardan biri buydu. Ama Tony Stark ile olan hikayesini birkaç filmde izleyince ne kadar doğru kararlar olduğunu anladım. Diğer saydıklarım için de geçerli bu. Marvel’ın aldığı her radikal karar, başta eleştirilse de, ilerleyen filmlerde ne kadar doğru kararlar olduğunu gösterdi. Far From Home’da da bu kararlardan bolca var. Özellikle jenerik sonrası sahneyi izledikten sonra ”Bunu da yapmış olamazlar” deme garantisi veriyorum size. Gerçekten en iyi jenerik sonrası sahnelerinden biriydi.

Film de bir bütün olarak baya iyi. Özellikle hem Mysterio karakter olarak iyi hem de karakterin kullanımı çok iyi. Spider-Man’le olan birkaç sahnesi çizgi roman sayfalarından fırlamış gibi. Acayip muhteşem aksiyon sahneleri var. Into the Spider-Verse animasyonunu saymazsak en iyi aksiyon sahneleri olan Spider-Man filmi olabilir. 2-3 tane çok kaliteli tek çekim sahne var.

Son olarak da; film Endgame’in bıraktıklarını iyi taşıyor ve beklentiyi karşılıyor. Bir yandan Endgame olayları hakkında yeterli bilgiyi size veriyor ama bir yandan da gayet izole ve solo bir Spider-Man hikayesini anlatmayı başarıyor. İkisi arasındaki denge çok iyi gerçekten. Film Endgame’e çok ağırlık verip Spiderman filmi havasını kaybedebilirdi. Veya Spiderman’e ağırlık verip Endgame hiç yaşanmamış gibi de olabilirdi.